Οι σιδηροδρομικές μας καταστάσεις με τα μάτια των ξένων ...

Σύμφωνα με τους αξιωματούχους των σημαντικότερων εταιρειών που διευθύνουν την παγκόσμια σιδηροδρομική βιομηχανία, που γνωρίζουν πολύ καλά την Τουρκία στην Έκθεση InnoTrans του Βερολίνου, η κατάστασή μας δεν είναι ενθαρρυντική. Οι σιδηρόδρομοί μας έχουν γίνει αρκετά περίπλοκοι με χωριστά συστήματα, σηματοδότηση, ηλεκτροδότηση, επενδύσεις σε τρένο και τραμ στις γραμμές TCDD και σε ορισμένες επαρχίες. Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικά τρένα και τραμ στην ίδια γραμμή. Η ηλεκτροδότηση και η σηματοδότηση κάθε γραμμής γίνεται διαφορετικά. Ανταλλακτικά, γνώση, εμπειρία, συντήρηση, απασχόληση τεχνικού προσωπικού και εμπειρία δεν μπορούν να συλλεχθούν στην ίδια πισίνα. Οι παρατηρήσεις των ξένων είναι ακριβώς έτσι. Η Τουρκία επενδύει στον σιδηρόδρομο, του δίνει σημασία, ξοδεύει δισεκατομμύρια δολάρια για τις υποδομές του, αλλά δεν ενεργεί έξυπνα. Κάνει ελάχιστη και κακής ποιότητας δουλειά για πολλά χρήματα. Ακόμη και στις σιδηροδρομικές μεταφορές της Κωνσταντινούπολης λειτουργούν 4 διαφορετικά συστήματα 4 διαφορετικών εταιρειών. Μια παρόμοια κατάσταση ισχύει επίσης για τα σιδηροδρομικά συστήματα της TCDD σε όλη την Τουρκία. Μπορεί να υπάρξει ποιότητα και αποτελεσματικότητα σε αντάλλαγμα για τέτοιες επενδύσεις; Όσον αφορά τη σιδηροδρομική βιομηχανία στον κόσμο, οι τρεις πρώτες είναι η Bombardier, η οποία είναι καναδικής καταγωγής αλλά η εταιρεία μεταφορών της οποίας έχει την έδρα της στη Γερμανία, η γερμανική Siemens και η γαλλική Alstom. Είναι δυνατό να χωριστούν οι υπόλοιπες δυτικές και άπω Ανατολής εταιρείες σε διάφορες κατηγορίες. Για παράδειγμα, η ισπανική CAF, η γαλλική Thales και η ιταλική AlsadoBreda δεν είναι εταιρείες στην πρώτη κατηγορία. Η μέθοδος Build-Operate-Transfer (BOT), στην οποία έχει προσκολληθεί η Τουρκία, δίνει προτεραιότητα στα κέρδη των εταιρειών και των κοινοπραξιών που θα το κατασκευάσουν και όχι στην ποιότητα της σιδηροδρομικής υποδομής που θα απαιτηθεί μακροπρόθεσμα.
Οι Τούρκοι κάνουν τα πάντα και μετά κοιτάξτε πίσω!
Ας πούμε ότι θα σκαφτεί μια σήραγγα και θα κατασκευαστεί ένα μετρό. Οι κρατικές ή τοπικές διοικήσεις βγαίνουν σε διαγωνισμούς μαζικά. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν μπαίνουν στο παιχνίδι οι καλοί παίκτες του σιδηροδρομικού κλάδου, αλλά οι κατασκευαστές και οι οξυδερκείς εργολάβοι. Δεδομένου ότι η κατασκευή αποτελεί το 60-70 τοις εκατό, μερικές φορές το 80 τοις εκατό, ανάλογα με την κατάσταση, το θέμα στρέφεται από το κύριο θέμα της σιδηροδρομικής υποδομής στην κατασκευή κατασκευών. Μετά πάνε αυτοί οι εργολάβοι και συνεργάζονται με τους φθηνότερους παρόχους υποδομών. Έτσι, η Τουρκία μετατρέπεται σε μια χώρα που παίζει τα πάντα στις επενδύσεις στο σιδηροδρομικό σύστημα.
Πρώτα απ 'όλα, ο νόμος για τις δημόσιες συμβάσεις (ΣΔΙΤ) πρέπει να αλλάξει για να προσελκύσει ξένους επενδυτές στον ανταγωνισμό. Επιπλέον, οι κατασκευαστικές εργασίες και οι σιδηροδρομικές υποδομές πρέπει να διαχωριστούν μεταξύ τους. Είναι απαραίτητο να επιλεχθούν οι καλύτερες εταιρείες στον τομέα τους, να καθοριστεί ένα πλήρως ξεκαθαρισμένο σύστημα και να δημιουργηθεί ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Εάν συμβούν αυτά, η Τουρκία μπορεί να έχει ένα μακροπρόθεσμο, μόνιμο, υψηλής ποιότητας σιδηροδρομικό μοντέλο που συμβάλλει στην εγχώρια απασχόληση, αποκτά τεχνογνωσία και ενθαρρύνει τους ξένους επενδυτές να παράγουν εγχώρια. Φυσικά, αν κάποιος θέλει…
Επιπλέον, είναι απαραίτητος ένας μετασχηματισμός για τις επενδύσεις βιομηχανικής παραγωγής που γίνονται από το κοινό. Η λογική του «θα παράγω τα πάντα» δεν ισχύει όταν κοιτάς τους παίκτες στον κόσμο. Το κοινό μπορεί να στηρίξει τον κλάδο, αλλά αφού δεν μπορεί να διαχειριστεί εταιρείες που θα δημιουργήσουν ανταγωνιστική δύναμη...
Τούρκος εκπρόσωπος από το Bombardier στην Τουρκία
Παρά τα πάντα, οι σημαντικοί παίκτες του κόσμου βλέπουν την Τουρκία ως μια καλή αγορά σιδηροδρομικών συστημάτων. Για παράδειγμα, ο Bombardier διόρισε πρόσφατα τον Aziz Erdinç, ο οποίος σημείωσε σημαντική επιτυχία στον κλάδο των αερομεταφορών, εργάστηκε ως διευθυντής στα τεχνικά και εμπορικά τμήματα μιας παγκόσμιας εταιρείας κολοσσού όπως η Airbus, και ανήλθε στη θέση του Προϊσταμένου Προμηθειών και εργάστηκε στα αεροπορικά τμήματα της Boeing και της Bombardier, ως Αντιπρόσωπός της στην Τουρκία. Η Bombardier, η οποία έχει υπογραφή σε πολλά σημαντικά σιδηροδρομικά συστήματα στην Τουρκία, έχει προετοιμαστεί φιλόδοξα για τον διαγωνισμό του πρώτου μη επανδρωμένου μετρό της Τουρκίας που θα τεθεί σε λειτουργία μεταξύ Üsküdar και Ümraniye. Αν κερδίσουν, φαίνεται ότι θα γυρίσουν σελίδα και θα μπουν σε παραγωγή στην Τουρκία. Νομίζω ότι αυτός είναι ο κύριος λόγος που βρήκαν τον Erdinç και τον διόρισαν σε αυτή τη θέση.
Γιατί ο Aziz Erdinç είναι ένα όνομα που έφερε 350 δισεκατομμύρια δολάρια στην Τουρκία μέσω της TAI με τη σχεδίαση και την παραγωγή πτερυγίων του Airbus 3 κατά την περίοδο που ήταν Πρόεδρος Προμήθειας της Airbus. Δεν είναι μάταια που ο Bombardier άπλωσε αυτό το χέρι στον Erdinç, ο οποίος είναι άρτια εξοπλισμένος και γνώστης και του οποίου η αξία δεν εκτιμάται από καμία δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία στην Τουρκία...

Πηγή: HaberTürk

Γκουντάι Σίμσεκ

Γίνετε ο πρώτος που θα σχολιάσει

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί.


*