Πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις κατά της απώλειας ζωής λόγω μόλυνσης στη θαλασσαιμία

Πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις κατά της απώλειας ζωής λόγω μόλυνσης στη θαλασσαιμία
Πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις κατά της απώλειας ζωής λόγω μόλυνσης στη θαλασσαιμία

Ο ειδικός Λοιμωδών Νοσημάτων και Κλινικής Μικροβιολογίας Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Yeditepe Prof. Ο Δρ. Η Meral Sönmezoğlu μίλησε για τη θαλασσαιμία.

«Ο επιπολασμός των συγγενικών γάμων στη χώρα μας αυξάνει τη συχνότητα της θαλασσαιμίας, που είναι ένα γενετικά μεταδιδόμενο νόσημα και δυστυχώς γεννιούνται εκατοντάδες άρρωστα παιδιά κάθε χρόνο», είπε ο καθηγητής. Ο Δρ. Η Meral Sönmezoğlu έδωσε τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τα συμπτώματα της νόσου:

Στην ομάδα της θαλασσαιμίας, που συγκαταλέγεται στις ασθένειες που ονομάζονται «αιμοσφαιρινοπάθεια», η βήτα θαλασσαιμία είναι η πιο συχνή στη χώρα μας. Η βήτα θαλασσαιμία είναι γνωστή στη χώρα μας ως «Μεσογειακή Αναιμία». Αυτή η ασθένεια προκαλεί μείωση της μεταφοράς οξυγόνου του αίματος στους ιστούς και τα όργανα λόγω της ανεπάρκειας και της διαταραχής στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης. Ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς εμφανίζουν ωχρότητα, αδυναμία, κόπωση, αίσθημα παλμών και καθυστέρηση της ανάπτυξης. Η μεγέθυνση των οστών του προσώπου για συγκεκριμένες ασθένειες συμβαίνει όταν ο μυελός των οστών υπερδιεγείρεται και καταπονείται για την παραγωγή αίματος».

Δηλώνοντας ότι τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου είναι εξαιρετικά σημαντικά γιατί η θεραπεία του είναι πολύ κουραστική για τον ασθενή και την οικογένειά του, ο Prof. Ο Sönmezoğlu έδωσε τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τις μελέτες που έγιναν για το θέμα αυτό στη χώρα μας:

Η συχνότητα των φορέων βήτα-θαλασσαιμίας στον υγιή τουρκικό πληθυσμό είναι 2,1 τοις εκατό και υπάρχουν περίπου 1 εκατομμύριο 400 χιλιάδες φορείς και 4 χιλιάδες 513 ασθενείς. Ο κατά προσέγγιση συνολικός αριθμός των ασθενών με θαλασσαιμία είναι περίπου 6 χιλιάδες. Ο κανονισμός για τα κληρονομικά νοσήματα του αίματος δημοσιεύτηκε από το Υπουργείο Υγείας στις 24.10.2002. Το Πρόγραμμα Ελέγχου της Αιμοσφαιρινοπάθειας ξεκίνησε σε 33 επαρχίες που καθορίστηκαν από το Υπουργείο για την πρόληψη κληρονομικών ασθενειών του αίματος συμπεριλαμβανομένης της θαλασσαιμίας. Ενώ ο προσυμπτωματικός έλεγχος διενεργήθηκε σε 2013 επαρχίες το 41, έχει καταστεί υποχρεωτικό για όλα τα ζευγάρια να κάνουν αυτό το τεστ πριν από το γάμο σε 2018 πόλεις με σχέδιο δράσης 100 ημερών από το 81. Από την 01η Νοεμβρίου 2018, το πρόγραμμα έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται από οικογενειακούς ιατρούς ως Πρόγραμμα Προσυμπτωματικού Προσυμπτωματικού Ελέγχου Αιμοσφαιρινοπάθειας Προγαμιαίας Αιμοσφαιρίνης σε 81 επαρχίες. Με αυτές τις μελέτες, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν με θαλασσαιμία μειώθηκε από 300 σε 30 το χρόνο».

Δηλώνοντας ότι η θεραπεία της θαλασσαιμίας διαφέρει ανάλογα με τα παράπονα και τα συμπτώματα που βιώνει ο ασθενής, ο Prof. Ο Δρ. Meral Sönmezoğlu, «Ο πιο εφαρμοσμένος και αποτελεσματικός τρόπος για την αναιμία είναι η μετάγγιση αίματος. Οι ασθενείς με μείζονα θαλασσαιμία λαμβάνουν συχνά αυτή τη θεραπεία κάθε μήνα. Ο σίδηρος που συσσωρεύεται στον οργανισμό λόγω μεταγγίσεων απομακρύνεται με ειδική θεραπεία δέσμευσης σιδήρου (Chelation therapy). Σήμερα, χρησιμοποιούνται επίσης μέθοδοι θεραπείας με βλαστοκύτταρα και γονίδια, προγεννητική διάγνωση και προεμφυτευτική γενετική διάγνωση.

Επισημαίνοντας ότι εκτός από τη δυσκολία θεραπείας των ασθενών με θαλασσαιμία, σημαντικό κίνδυνο ενέχουν και οι λοιμώξεις, ο Prof. Ο Δρ. Η Meral Sönmezoğlu είπε: «Οι λοιμώξεις είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία θανάτου σε ασθενείς με θαλασσαιμία και μία από τις κύριες αιτίες νοσηρότητας. Μεταξύ των προδιαθεσικών παραγόντων σε ασθενείς με θαλασσαιμία είναι η βαθιά αναιμία, η υπερφόρτωση σιδήρου, η αφαίρεση της σπλήνας και ορισμένες διαταραχές του ανοσοποιητικού. Οι κύριοι παράγοντες βακτηριακών λοιμώξεων είναι η Klebsiella spp στις ασιατικές χώρες και η Yersinia enterocolitica στις δυτικές χώρες.

Αναφέροντας ότι οι ασθενείς με μείζονα θαλασσαιμία λαμβάνουν δύο μονάδες μετάγγισης αίματος σχεδόν κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αυτή η θεραπεία αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου για μετάδοση λοίμωξης. Ο Δρ. Η Meral Sönmezoğlu συνέχισε τα λόγια της ως εξής:

«Οι πιο συχνές ασθένειες είναι οι ιογενείς λοιμώξεις. Παρόλο που οι αιμοδότες ερωτώνται και ελέγχονται για ασθένειες και διασφαλίζεται η ασφαλής παροχή αίματος, αυτός ο κίνδυνος εξακολουθεί να υπάρχει όπως σε κάθε χώρα του κόσμου. Επομένως, όλοι οι ασθενείς με θαλασσαιμία θα πρέπει να εμβολιάζονται κατά της ηπατίτιδας Β, η οποία μπορεί να προληφθεί με τον εμβολιασμό. Επίσης για την πρόληψη λοιμώξεων: Οι ασθενείς με θαλασσαιμία πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως όταν έχουν εμπύρετη ασθένεια. Πρέπει να αποφευχθεί η μετατροπή του σε συστηματική ασθένεια. Εάν αφαιρεθεί ο σπλήνας των ασθενών με θαλασσαιμία, θα πρέπει να εμβολιαστούν κατά των ενθυλακωμένων βακτηρίων. Με αυτό. Οι ασθενείς με θαλασσαιμία δεν πρέπει να καταναλώνουν ωμό κρέας, γάλα, οστρακοειδή και φρέσκο ​​τυρί, που μπορεί να είναι πηγές μόλυνσης.

Υπενθυμίζοντας ότι εφόσον οι φορείς θαλασσαιμίας στην κοινότητα έχουν φυσιολογική εμφάνιση, δεν θα είναι δυνατό να γίνει κατανοητό αν είναι φορείς εκτός και αν πραγματοποιηθούν ειδικές εξετάσεις θαλασσαιμίας, ο ειδικός Λοιμωδών Νοσημάτων και Ιατρικής Μικροβιολογίας Prof. Ο Δρ. Ο Sönmezoğlu είπε, «Για αυτόν τον λόγο, οι νέοι που ζουν σε επικίνδυνες περιοχές θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν τεστ θαλασσαιμίας πριν τον γάμο».

Στο πρόγραμμα ελέγχου της αιμοσφαιρινοπάθειας. Δηλώνοντας ότι ο έλεγχος των ζευγαριών που θα παντρευτούν πριν τον γάμο και ο έλεγχος άλλων μελών της οικογένειας και συγγενών ατόμων που είναι άρρωστα ή φορείς, ο Prof. Ο Δρ. Ο Sönmezoğlu είπε, «Επιπλέον, ως γονείς του μέλλοντος, είναι επίσης σημαντικό να εφαρμόζουμε προγράμματα εκπαίδευσης και προληπτικού ελέγχου για την αιμοσφαιρινοπάθεια για μαθητές που σπουδάζουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εκτός από αυτά, το τεστ αιμοσφαιρινοπάθειας μπορεί να εφαρμοστεί κατόπιν αιτήματος του ιατρού ή του ατόμου. αυτός είπε.