Η αναιμία μπορεί να είναι σύμπτωμα του μυώματος!

Η αναιμία μπορεί να είναι σημάδι μυώματος
Η αναιμία μπορεί να είναι σύμπτωμα του μυώματος!

Πληροφορίες για το θέμα έδωσε η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γυναικολογίας, Μαιευτικής και Εξωσωματικής Γονιμοποίησης Maryem Kurek Eken. Μύωμα ονομάζεται η ανάπτυξη του μυϊκού στρώματος της μήτρας περισσότερο από το φυσιολογικό. Αυτές οι σωστά περιορισμένες μάζες χωρίζονται σε 3 ομάδες ανάλογα με την περιοχή που βρίσκονται. Αυτά είναι τα ενδομυϊκά ινομυώματα (αναπτύσσονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας), το υποβλεννογόνο μύωμα (μεγαλώνει σε η μήτρα, στην κοιλότητα) και τα υποορώδη ινομυώματα (που αναπτύσσονται έξω από τη μήτρα) Η ορμόνη των οιστρογόνων και η γενετική προδιάθεση είναι οι κύριοι παράγοντες, ακόμη κι αν δεν είναι σαφές γιατί εμφανίζονται τα ινομυώματα. Ο σχηματισμός μυώματος παρατηρείται στο 20% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Είναι πιο συχνό σε γυναίκες μεταξύ 30-40 ετών.Επίσης, τα ινομυώματα εμφανίζονται πιο συχνά σε γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό ινομυωμάτων.

Ποια είναι τα συμπτώματα του μυώματος;

Παρατυπία ή συντόμευση της περιόδου μεταξύ των περιόδων, μη φυσιολογική κολπική αιμορραγία, επιθυμία για συχνή ούρηση, έντονοι εμμηνορροϊκοί πόνοι, πόνος, αίσθηση πίεσης, αναιμία, δυσκολία στην ούρηση και αφόδευση, δυσκοιλιότητα, στειρότητα, μεγέθυνση κοιλίας, ξαφνική αποβολή...

Πώς γίνεται η διάγνωση του μυώματος;

Η διάγνωση μπορεί να γίνει με τη βοήθεια της γυναικολογικής εξέτασης και του υπερηχογραφήματος.Επιπλέον, η Τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία και οι υπέρηχοι υψηλής ανάλυσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη φάση της διάγνωσης και της θεραπείας.

Τι είναι η θεραπεία του μυώματος;

Τα ινομυώματα είναι ως επί το πλείστον καλοήθη.Σπανίως μετατρέπονται σε κακοήθεις όγκους.Τα ινομυώματα πρέπει να παρακολουθούνται και να αντιμετωπίζονται ινομυώματα που αναπτύσσονται ξαφνικά και έχουν ύποπτη εμφάνιση.Οι ασθενείς πρέπει να πηγαίνουν στο τσεκ απ σε τακτά χρονικά διαστήματα και να μην διακόπτουν τις εξετάσεις τους. Διαφέρει ανάλογα με την παρουσία και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση (όπως ανοιχτή, λαπαροσκοπική, υστεροσκοπική…) και ιατρική θεραπεία.