Η έκθεση στο mobbing στην εργασία πυροδοτεί διατροφική διαταραχή

Η έκθεση στο mobbing στην εργασία πυροδοτεί διατροφική διαταραχή
Η έκθεση στο mobbing στην εργασία πυροδοτεί διατροφική διαταραχή

Περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μας στη δουλειά. Λοιπόν, είμαστε πραγματικά χαρούμενοι που είμαστε εκεί; Ή νιώθουμε γαλήνη εκεί που βρισκόμαστε;

Δηλώνοντας ότι η έκθεση σε mobbing στον χώρο εργασίας μπορεί να λογιστεί ως μια από τις πιο τραυματικές εμπειρίες μεταξύ των εργαζομένων, ο Ψυχολόγος Δρ. Η Feyza Bayraktar λέει ότι η πίεση στην οποία εκτίθεται μπορεί να ανοίξει το δρόμο για έντονο άγχος για θέματα που σχετίζονται με την εργασία και τις συνοδευτικές διατροφικές διαταραχές.

Ενώ το mobbing στο χώρο εργασίας ορίζεται ως ένα είδος μαζικού εκφοβισμού, εκφοβισμός στο χώρο εργασίας, εκφοβισμός με διαφορετικές μεθόδους, ψυχολογική ή λεκτική παρενόχληση, ορίζεται ως η εξωτερική εμφάνιση ενός ατόμου, που εξοστρακίζεται, αισθάνεται ανεπαρκής ενώ κάνει τη δουλειά του, είναι υπό ένας φόρτος εργασίας που δεν ταιριάζει με τις δεξιότητές του ή να μην του δοθεί δουλειά μπορεί να εφαρμοστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Αμερικανική Ένωση Διατροφικών Διαταραχών, το 65% των ατόμων με διατροφικές διαταραχές έχουν ιστορικό εκφοβισμού από συνομηλίκους. Δυστυχώς, οι συνάδελφοι στη δουλειά είναι μεταξύ εκείνων που ασκούν αυτόν τον εκφοβισμό. Δηλαδή, ο εκφοβισμός δεν είναι μόνο στην παιδική ή εφηβική ηλικία. Είναι ένα είδος ψυχολογικής βίας που εκτίθεται στην ενήλικη ζωή, ιδιαίτερα στην επαγγελματική ζωή.

Η έκθεση σε ψυχολογική βία στην εργασία προκαλεί διατροφική διαταραχή

Αυτή η ψυχολογική βία, που ανοίγει το δρόμο για προβλήματα όπως αϋπνία, απώλεια όρεξης ή επιθυμία για φαγητό σαν να χάνει τον έλεγχο, πρόβλημα συγκέντρωσης, έντονο άγχος, αίσθημα διαρκούς νευρικότητας, ξαφνικός θυμός, μειωμένη χαρά της ζωής, όπως ανεξέλεγκτη προσκόλληση στο φαγητό ή στην εφαρμογή εξαιρετικά περιοριστικών δίαιτων προκειμένου να αποκτήσουν τον έλεγχο των συναισθημάτων τους.Μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορές διατροφικών διαταραχών.

«Το έντονο άγχος που νιώθετε στην εργασία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υπερφαγίας και βάρους»

Υπογραμμίζοντας ότι εκτός από την ένταση που δημιουργεί το έντονο τέμπο εργασίας, η δυσκολία διαχείρισης του άγχους απόδοσης και η πίεση στην εργασία μπορεί να προκαλέσουν υπερφαγία. Η Feyza Bayraktar συνεχίζει τα λόγια της ως εξής: «Κάποιοι από τους εργαζόμενους δεν γνωρίζουν τους κινδύνους της υπερφαγίας, που πιστεύουν ότι είναι εκτεθειμένοι σε mobbing και λόγω εργασιακού άγχους. Οι διατροφικές διαταραχές που προκαλούνται από φόρτο εργασίας ή ψυχολογική βία στην εργασία μπορούν να προκαλέσουν διαφορετικά προβλήματα υγείας. Επομένως, θα πρέπει να αναζητηθεί ψυχολογική υποστήριξη. Στη διαδικασία ψυχολογικής υποστήριξης, είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσει κανείς επίγνωση σχετικά με το mobbing, να εργαστεί για τις επιπτώσεις της έκθεσης σε mobbing και να καθορίσει έναν οδικό χάρτη για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, προκειμένου να προστατευτεί συναισθηματικά απέναντι σε παρόμοια προβλήματα.

«Πρέπει να μάθουμε να θέτουμε όρια στην κριτική για το σχήμα και το βάρος του σώματος»

Ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους εκφοβισμού από συνομηλίκους στο χώρο εργασίας είναι η κριτική ενός ατόμου με βάση το σχήμα του σώματός του και το βάρος του. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να προκαλέσει ταλαιπωρία της αυτοπεποίθησης, έντονο άγχος στην εργασία, ακόμη και διατροφικές διαταραχές.

Δηλώνοντας ότι ανεξάρτητα από το είδος της διατροφικής διαταραχής, ένα άτομο πρέπει να επισκέπτεται γιατρό και να κάνει τσεκ-απς υγείας, ο Bayraktar λέει ότι συχνά παραμένουμε αναπάντητοι απέναντι στην κριτική που κάνουν οι άλλοι για το σχήμα του σώματος και συνεχίζει: «Σήμερα. Έχει γίνει αρκετά συνηθισμένο οι άνθρωποι να επικρίνουν ο ένας το σχήμα και το βάρος του άλλου και, δυστυχώς, έχει ομαλοποιηθεί. Μπορεί να θεωρηθεί ως ένας υγιής τρόπος να τεθούν όρια το ότι το άτομο που εκτίθεται σε αυτές τις λέξεις λέει στον κριτικό πώς αισθάνεται αυτή η κατάσταση και τον προειδοποιεί να μην επαναλάβει αυτή τη συμπεριφορά ξανά. Η προσπάθεια να τεθούν όρια βοηθά τον κριτικό να καταλάβει ότι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να βλάψει το άλλο άτομο, αν και ασυνείδητα».

Γίνετε ο πρώτος που θα σχολιάσει

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί.


*